പഞ്ചകര്‍മ്മചികിത്സാ

രോഗമില്ലാത്തവരില്‍ വാര്‍ധക്യത്തെ അകറ്റിനിര്‍ത്താനും ശരീരപുഷ്ടിക്കും രോഗപ്രതിരോധശക്തി വര്‍ധിപ്പിക്കുന്നതിനും ഈ ആയുര്‍വേദ ചികിത്സാരീതി സഹായിക്കുന്നു

ആയുര്‍വേദ സുഖചികിത്സ എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന ചികിത്സാ സംവിധാനമാണ് പഞ്ചകര്‍മ്മ. കര്‍ക്കിടകം, തുലാം, കുംഭം എന്നീ മാസങ്ങളിലാണ് ഇതു സാധാരണയായി നടത്തുക. എന്നാല്‍ അടുത്തകാലത്തായി സുഖ ചികിത്സ എന്നപേരില്‍ കര്‍ക്കിടകമാസത്തില്‍ കൂടുതലായും ചെയ്തു വരുന്നു.

രോഗമില്ലാത്തവരില്‍ വാര്‍ധക്യത്തെ അകറ്റിനിര്‍ത്താനും ശരീരപുഷ്ടിക്കും രോഗപ്രതിരോധശക്തി വര്‍ധിപ്പിക്കുന്നതിനും ഈ ആയുര്‍വേദ ചികിത്സാരീതി സഹായിക്കുന്നു. വാതരോഗം പോലെ ദീര്‍ഘകാലം നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന അസുഖങ്ങള്‍ക്ക് ഏറ്റവും ഫലപ്രദമായ ചികിത്സാ വിധിയാണ് പഞ്ചകര്‍മ്മ.

ശരീരത്തില്‍ പലവിധത്തിലായി അടിഞ്ഞുകൂടുന്ന അഴുക്കുകളെ പുറത്തുകളഞ്ഞ്, ശരീരത്തെ ശുദ്ധീകരിച്ച് ആരോഗ്യവും പ്രതിരോധശക്തിയും വീണ്ടെടുക്കാനുള്ള ചികിത്സാ വിധികളാണ് പഞ്ചകര്‍മ്മ ചികിത്സയിലുള്ളത്. ആയുര്‍വേദ ചികിത്സകള്‍ പ്രധാനമായും ശമനം, ശോധനം എന്നിങ്ങനെ രണ്ട് തരത്തിലുണ്ട്.

ശോധന ചികിത്സ

ത്രിദോഷങ്ങളായ വാതം, പിത്തം, കഫം എന്നിവ ശരീരത്തില്‍ തുല്യമായുള്ള അവസ്ഥയാണ് ആരോഗ്യം. തുല്യമല്ലാത്ത അവസ്ഥയില്‍ ഈ ത്രിദോഷങ്ങളില്‍ വര്‍ധിച്ചവയെ ശരീരത്തില്‍ നിന്ന് പുറത്തുകളഞ്ഞ് വീണ്ടും സമതുലനാവസ്ഥയില്‍ എത്തിച്ച് രോഗശാന്തി വരുത്തുകയും ആരോഗ്യാവസ്ഥ കൈവരിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് ശോധന ചികിത്സയുടെ പ്രധാന ഉദ്ദേശ്യം. അതുകൊണ്ട് ശോധന ചികിത്സയ്ക്ക് ആയുര്‍വേദത്തില്‍ വലിയ പ്രാധാന്യമാണുള്ളത്.

വമനം (ഛര്‍ദ്ദിപ്പിക്കല്‍), വിരേചനം (വയറിളക്കല്‍), കഷായവസ്തി ((ഷധദ്രവ്യങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത കഷായം മലദ്വാരത്തിലൂടെ കുടലിലേക്ക് കയറ്റിവിടുക), നസ്യം (മൂക്കിലൂടെ ഷധങ്ങള്‍ ശരീരത്തിലേക്ക് കടത്തിവിടുക), രക്തമോക്ഷം (ഞരമ്പ് മുറിച്ചോ കുളയട്ട മുതലായവ ഉപയോഗിച്ചോ ദുഷിച്ച രക്തത്തെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും പുറത്തുകളയുക) എന്നിങ്ങനെ 5 വിധമാണ് ശോധനചികിത്സകള്‍.

മുകളില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നവയില്‍ രക്തമോക്ഷം ഒഴികെയുള്ള 4 ചികിത്‌സാക്രമങ്ങളും അതോടൊപ്പംതന്നെ സ്‌നേഹവസ്തിയും ((ഷധങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്തുണ്ടാക്കിയ തൈലങ്ങള്‍ മലദ്വാരത്തിലൂടെ കുടലിലേക്ക് കടത്തിവിടുക) കൂടിയുള്ള 5 പ്രധാന ചികിത്സാക്രമങ്ങളെയാണ് പഞ്ചകര്‍മ്മങ്ങള്‍ എന്ന് പറയുന്നത്.

മേല്‍പ്പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന 5 ശോധന ചികിത്സാക്രമങ്ങളുടെയും പഞ്ചകര്‍മ്മ ചികിത്സാക്രമങ്ങളുടെയും മുമ്പായി ചെയ്യുന്ന ഉപകര്‍മ്മങ്ങളാണ് സ്‌നേഹ സ്വേദങ്ങള്‍ (ശരീരത്തില്‍ തൈലങ്ങളുപയോഗിച്ച് സ്‌നിഗ്ദ്ധത വരുത്തുകയും വിയര്‍പ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക).

ശമന ചികിത്സ

രോഗി അത്യധികം ക്ഷീണിതനായിരിക്കുമ്പോള്‍ ശോധന ചികിത്സകള്‍ ചെയ്യാന്‍ പാടില്ലാത്തതിനാലും ത്രിദോഷങ്ങളുടെ കോപം അല്‍പ്പമായിരിക്കുമ്പോള്‍ ശോധന ചികിത്സയുടെ ആവശ്യം ഇല്ലാത്തതിനാലും അത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ശോധന ചികിത്സ ചെയ്യാതെ ഷധം, ആഹാരം, പാകപഥ്യം എന്നിവകൊണ്ട് വാതപിത്ത കഫങ്ങളെ സമാവസ്ഥയില്‍ എത്തിക്കുന്ന ചികിത്സാരീതിയാണ് ശമനചികിത്സ.

സ്‌നേഹന കര്‍മങ്ങള്‍

ശരീരത്തില്‍ സ്‌നിഗ്ധത ഉണ്ടാകുന്നതിനു വേണ്ടി ചെയ്യുന്ന ചികിത്സാവിധിയാണ് സ്‌നേഹനം. ഇത് പ്രധാനമായും സ്‌നേഹപാനം ((ഷധങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത് ഉണ്ടാക്കിയ നെയ്യ്, തൈലം എന്നിവ നിശ്ചിത അളവില്‍ നിശ്ചിത ദിവസത്തേയ്ക്ക് സേവിക്കുക), ശിരോവസ്തി ((ഷധങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത് ഉണ്ടാക്കിയ തൈലം പ്രത്യേക രീതിയില്‍ തലയില്‍ ഒഴിച്ചു നിര്‍ത്തുക), പിചു (തൈലത്തില്‍ മുക്കിയ തുണിക്കഷ്ണം നിറുകയില്‍ ഇട്ടുവയ്ക്കുക), ധാര (തലയിലോ ശരീരത്തോ ചൂടാക്കിയ തൈലം പ്രത്യേക ഉയരത്തില്‍ നിന്നും തുടര്‍ച്ചയായി ഒഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുക), പിഴിച്ചില്‍ (ചൂടാക്കിയ തൈലം, കുഴമ്പ് എന്നിവയില്‍ തുണി മുക്കി ശരീരത്ത് പിഴിഞ്ഞ് ഒഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ശരീരം തലോടുകയും ചെയ്യുക), അഭ്യംഗം (തൈലം, കുഴമ്പ് എന്നിവ ശരീരത്ത് പുരട്ടി തലോടുക) എന്നിങ്ങനെ 6 വിധത്തില്‍ ഉണ്ട്.

സ്വേദകര്‍മ്മങ്ങള്‍

സ്‌നേഹന കര്‍മങ്ങള്‍ക്കുശേഷം ശരീരം വിയര്‍പ്പിക്കുന്നതിനായി ചെയ്യുന്ന ചികിത്സാവിധികളാണ് ഇവ. നവരക്കിഴി (നവരയരിച്ചോറ് കിഴികെട്ടി കഷായവും പാലും കൂട്ടി തിളപ്പിച്ചതില്‍ കിഴി മുക്കി ശരീരത്ത് കിഴി കുത്തി തലോടുക), ഇലക്കിഴി ((ഷധ സസ്യങ്ങളുടെ ഇല വാട്ടി കിഴികെട്ടി, ചൂടാക്കിയ തൈലത്തില്‍ കിഴി ചൂടാക്കി ശരീരത്ത് തലോടുക), ആവികൊണ്ട് വിയര്‍പ്പിക്കുക (സ്റ്റീം ബാത്ത്) എന്നിങ്ങനെ 3 തരം പ്രക്രിയകളാണ് വിയര്‍പ്പിക്കുന്നതിനായി പ്രധാനമായും ഉപയോഗിക്കുന്നത്. പഞ്ചകര്‍മ ചികിത്സയില്‍ ഏതെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്നുണ്ടെങ്കില്‍ ആദ്യമായി സ്‌നേഹപാനം ചെയ്യണമെന്ന് ആയുര്‍വേദം വിധിക്കുന്നു.

സ്‌നേഹപാനം

നെയ്യ്, എണ്ണ, വെട്ടുനെയ്യ്, മജ്ജ എന്നിവ ഷധങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത് പാകപ്പെടുത്തി എടുക്കുന്നവയാണിത്. ഇവ പ്രധാനമായും 4 വിധത്തിലുണ്ട്. ഇതില്‍ ഏതെങ്കിലും ഒരു സ്‌നേഹദ്രവ്യം പ്രത്യേക അളവില്‍ നിശ്ചിത കാലത്തേയ്ക്ക് രോഗിയെ സേവിപ്പിക്കുന്നതാണ് സ്‌നേഹപാനം.

മേല്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നവയില്‍ നെയ്യും എണ്ണയുമാണ് കൂടുതല്‍ പ്രാധാന്യം ഉള്ളവ. മറ്റ് രണ്ട് സ്‌നേഹദ്രവ്യങ്ങളും ചില പ്രത്യേക സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. 24 മണിക്കൂര്‍, 12 മണിക്കൂര്‍, 3 മണിക്കൂര്‍ എന്നീ സമയങ്ങള്‍കൊണ്ട് ദഹിക്കുന്ന തരത്തില്‍ 3 മാത്രകളാണ് സ്‌നേഹപാനത്തിന് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്.

വിയര്‍പ്പിക്കേണ്ടുന്നവര്‍, ഛര്‍ദിപ്പിക്കേണ്ടവര്‍, വയറിളക്കേണ്ടവര്‍, വാതരോഗികള്‍, ഉന്മാദം, അപസ്മാരം, കുഷ്ഠരോഗം (ത്വക്ക്‌രോഗങ്ങള്‍) എന്നിവയുള്ളവരെയാണ് സ്‌നേഹപാനം ചെയ്യേണ്ടത്. അധികം വിശപ്പുള്ളവരിലും തീരെ വിശപ്പു കുറഞ്ഞവരിലും അധികം തടിയുള്ളവരിലും തീരെ മെലിഞ്ഞിരിക്കുന്നവരിലും സ്‌നേഹപാനം ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല.

സ്വേദനം (വിയര്‍പ്പിക്കല്‍)

വമനം, വിരേചനം മുതലായ ശോധന ചികിത്സയ്ക്ക് മുമ്പായി സ്‌നേഹനം ചെയ്തതിനുശേഷം സ്വേദനം നിര്‍ബന്ധമാണ്. ശരീരത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലായി നില്‍ക്കുന്നതും സ്‌നേഹപാനംകൊണ്ട് അല്‍പം ചലനം സംഭവിച്ചതുമായ ത്രിദോഷങ്ങളെ ദ്രവിപ്പിച്ച് ദഹനവ്യവസ്ഥയില്‍ എത്തിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നു എന്നതാണ് സ്വേദനത്തിന്റെ മുഖ്യ പ്രാധാന്യം.

ഇപ്രകാരം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് ദഹന വ്യവസ്ഥയില്‍ എത്തുന്ന ത്രിദോഷങ്ങളെ വമനം, വിരേചനം എന്നിവ വഴി എളുപ്പത്തില്‍ ശരീരത്തുനിന്നും പുറംതള്ളാന്‍ സാധിക്കുന്നു.

താപം, ഉപദാഹം, ഊഷ്മാവ്, ദ്രവം എന്നിങ്ങനെ സ്വേദനം 4 വിധത്തില്‍ ഉണ്ട്. മണല്‍, തവിട്, തുണി, പ്ലാവില മുതലായവ ചൂടാക്കി അതുകൊണ്ട് വിയര്‍പ്പിക്കുന്നത് താപസ്വേദം. വയമ്പ്, ശതകുപ്പ മുതലായ ഷധദ്രവ്യങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്തരച്ച് പുറമേ വച്ചുകെട്ടി വിയര്‍പ്പിക്കുന്നത് ഉപനാഹസ്വേദം.

മുതിര, ഉഴുന്ന്, ഞവര മുതലായവ വേവിച്ച് കിഴികെട്ടി, പാല്‍, കഷായം എന്നിവയില്‍ കിഴി തിളപ്പിച്ച് ശരീരത്തില്‍ ഉഴിഞ്ഞ് വിയര്‍പ്പിക്കുന്നത് ഊഷ്മസ്വേദം. ഷധങ്ങളിട്ടു തിളപ്പിച്ച വെള്ളത്തില്‍ ഇരുത്തിയോ ശരീരത്ത് ഒഴിച്ചോ അതിന്റെ ആവി തട്ടിച്ചോ വിയര്‍പ്പിക്കുന്നതാണ് ദ്രവസ്വേദം.

വാതം, കഫം എന്നിവയുടെ ഉപദ്രവങ്ങള്‍ കൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങളില്‍ സ്വേദിപ്പിക്കല്‍ പ്രധാനംതന്നെയാകുന്നു.

ശരീരത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങള്‍ മാത്രം ചലിപ്പിക്കാനാകാത്ത അവസ്ഥ, താടിയെല്ല് ചലിപ്പിക്കാന്‍ സാധിക്കാതിരിക്കുക, പീനസം, മൂത്രംപോകാന്‍ തടസം, ശരീരവേദന, അരക്കെട്ടിലും പുറത്തും വേദന, ശരീരത്തിനു ഭാരം, ഒച്ചയടപ്പ്, ശ്വാസംമുട്ടല്‍, ചുമ എന്നിവയില്‍ എല്ലാം സ്വേദനം ചെയ്യുന്നത് ഗുണപ്രദമാണ്.

തിമിരം, ചില ത്വക്‌രോഗങ്ങള്‍, നീര്, രക്തവാതം, മഞ്ഞപ്പിത്തം, പ്രമേഹം എന്നീ രോഗങ്ങള്‍ ഉള്ളവര്‍ക്കും ഗര്‍ഭിണികള്‍, പ്രസവിച്ചിരിക്കുന്നവള്‍, അധികം വണ്ണമുള്ളവര്‍, ശരീരത്തിന് രൂക്ഷതയുള്ളവര്‍, ദുര്‍ബലന്മാര്‍, കുട്ടികള്‍, നെഞ്ചില്‍ ക്ഷതം ഏറ്റിട്ടുള്ളവര്‍ എന്നിവര്‍ക്കും പാല്‍, തൈര്, തേന്‍, നെയ്യ് എന്നിവ കഴിച്ചത് ദഹിക്കുന്നതിനു മുന്‍പും വയറിളക്കിയതിനുശേഷവും സ്വേദനം ചെയ്യരുത്.

വേദനയും തണുപ്പും മാറി ശരീരം വിയര്‍ത്ത് നല്ലവണ്ണം മാര്‍ദവം ഉണ്ടായാല്‍ സ്വേദനം ശരിയായ രീതിയിലായി എന്ന് മനസിലാക്കാം. സ്വേദിപ്പിക്കുന്നത് കൂടുതലായാല്‍ ദാഹം, ബോധക്കേട്, ഒച്ചയടപ്പ്, ശരീരവേദന, സന്ധിവേദന, തലകറക്കം, ഛര്‍ദി, ശരീരത്തില്‍ ചുവന്ന് വട്ടത്തിലുള്ള തടിപ്പുകള്‍ ഉണ്ടാകുക എന്നീ ലക്ഷണങ്ങള്‍ കാണാം.

ശിരോവസ്തി

കഴുത്തിനു മേല്‍പ്പോട്ടുള്ള രോഗങ്ങള്‍ക്ക് പ്രധാനമായും ചെയ്യുന്ന ബാഹ്യമായ സ്‌നേഹപ്രയോഗങ്ങളാണ് ശിരോവസ്തി, അഭ്യംഗം, ധാര, പിചു എന്നിവ. അതില്‍ പ്രധാനം ശിരോവസ്തിയാണ്.

സൂര്യാവര്‍ത്തം, തലയുടെ പകുതി വേദനിക്കുക, വാതംകൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന തിമിരം, ചെവിവേദന, ചെവിയില്‍ മൂളല്‍, കേള്‍വിക്കുറവ്, മുഖം വശത്തേയ്ക്ക് കോടുക, നാക്ക് തരിക്കുക, തലവിറയ്ക്കുക, തലയ്ക്ക് മരവിപ്പ് എന്നീ അവസ്ഥകളിലും മറ്റ് ശിരോ രോഗങ്ങള്‍ക്കുമാണ് തലയില്‍ സ്‌നേഹപ്രയോഗങ്ങള്‍ നടത്തുന്നത്.

മൃഗങ്ങളുടെ തോല്‍ ഉപയോഗിച്ച് മിനുസമായ കുഴല്‍പോലെ തൊപ്പിയുണ്ടാക്കി, അത് തലയില്‍ ഇറക്കിവച്ച് ഉഴുന്നുമാവുകൊണ്ട് തൊപ്പിയും തലയും തമ്മില്‍ ചേരുന്ന ഭാഗത്തെ ദ്വാരങ്ങള്‍ അടച്ച്, അതില്‍ രോഗാവസ്ഥയ്ക്കനുസരിച്ച് ഉപയോഗിക്കേണ്ടതായ തൈലം ശിരസില്‍ നിന്നും ഒരു വിരല്‍ ഉയര്‍ന്നുനില്‍ക്കത്തക്കവിധം ചെറുചൂടോടെ ഒഴിച്ചുനിര്‍ത്തുന്നു.

തൈലം തണുക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് മുക്കിയെടുത്ത് പകരം ചെറുചൂടോടെയുള്ള തൈലം വീണ്ടും ഒഴിച്ച് നിര്‍ത്തുന്നു. എപ്പോഴും ശിരസില്‍ നില്‍ക്കുന്ന തൈലത്തില്‍ ഇളംചൂട് നിലനിര്‍ത്തുന്നു. രോഗാവസ്ഥയ്ക്കനുസരിച്ച് 45 മിനിറ്റ് മുതല്‍ ഒന്നര മണിക്കൂര്‍ വരെ 3, 5, 7 എന്നീ ദിവസങ്ങള്‍ തുടര്‍ച്ചയായി ശിരോവസ്തി ചെയ്യാറുണ്ട്. ഒരിക്കലും തുടര്‍ച്ചയായി 7 ദിവസത്തിലധികം ശിരോവസ്തി ചെയ്യരുത് എന്ന് ആയുര്‍വേദം വിധിക്കുന്നുണ്ട്.

ധാര

ശിരസില്‍ മാത്രമോ ശരീരം മുഴുവനോ ശരീരത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഭാഗത്തോ നിശ്ചിത ഉയരത്തില്‍ നിന്നും ഇടമുറിയാതെ ഷധദ്രവ്യം ഒഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുക എന്നതാണ് ഈ ചികിത്സാസമ്പ്രദായം. ഇതിനായി മോര്, തൈലം, നെയ്യ്, പശുവിന്‍പാല്‍, മുലപ്പാല്‍, ഇളനീര്‍, വയ്പ്പുകാടി, കഷായം എന്നിവയെല്ലാം ഷധദ്രവ്യമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു.

ധാര ശിരസില്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ മൂര്‍ധധാര എന്നും ദേഹം മുഴുവന്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ സര്‍വാംഗധാര എന്നും ശരീരത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഭാഗത്ത് ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഏകാംഗധാര എന്നും കണ്ണില്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍ നേത്രധാര എന്നും പറയപ്പെടുന്നു.

ദോഷകോപത്തിനനുസരിച്ചും അതാത് രോഗാവസ്ഥകള്‍ക്കനുസരിച്ചും മേല്‍പ്പറഞ്ഞ ഷധദ്രവ്യങ്ങളില്‍ നിന്നും യുക്തമായവ തെരഞ്ഞെടുത്താണ് ധാര ചെയ്യുന്നത്. ധാര ചെയ്യുന്നത് സാധാരണയായി ഒന്നര മണിക്കൂര്‍ സമയം ആണ്. 7, 14, 21 എന്നീ ദിവസങ്ങള്‍ തുടര്‍ച്ചയായി ധാര ചെയ്യാറുണ്ട്. ഏഴുദിവസത്തില്‍ കുറയാതെയും 21 ദിവസത്തില്‍ അധികമാകാതെയുമാണ് ധാര ചെയ്യാറുള്ളത്.

പിചു

ശിരസില്‍ ചെയ്യുന്ന തൈലപ്രയോഗങ്ങളില്‍ പിചുവിനാണ് ശിരോവസ്തി കഴിഞ്ഞാല്‍ പ്രാധാന്യമുള്ളത്. ശിരോവസ്തിയുടെ കുറെ ഗുണങ്ങള്‍ ഇതിനുമുണ്ട്. കൂടാതെ മുടികൊഴിച്ചില്‍, തലപുകച്ചില്‍ എന്നിവ മാറുന്നതിന് ഫലപ്രദവുമാണ്. തൈലത്തില്‍ മുക്കിയ തുണിക്കഷണം നിറുകയില്‍ വയ്ക്കുകയും അതിനു മീതെ തൈലം ഒഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് ഈ ചികിത്‌സാരീതി. ശിരോവസ്തി ചെയ്യുന്നത്ര സമയംതന്നെ ഇതും ചെയ്യാം.

പിഴിച്ചില്‍

സ്‌നേഹദ്രവ്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ശരീരത്തില്‍ കഴുത്തിനു താഴേക്ക് ചെയ്യുന്ന സര്‍വാംഗ ധാരയായി തന്നെ പിഴിച്ചിലിനെ കണക്കാക്കാം. എന്നാല്‍ സാധാരണ ധാരയില്‍ ചെയ്യുന്നതുപോലെ ഉയരത്തില്‍ നിന്നും സ്‌നേഹദ്രവ്യം ശരീരത്തിലേക്ക് വീഴ്ത്തുകയല്ല ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത്.

തലയില്‍ എണ്ണതേച്ച് ശരീരത്തില്‍ കുഴമ്പ് പുരട്ടി മെല്ലെ തടവിയതിനുശേഷം പ്രത്യേകം തയാര്‍ചെയ്തിരിക്കുന്ന തടികൊണ്ടുള്ള പാത്തിയില്‍ രോഗിയെ കിടത്തിയതിനുശേഷം ചൂടാക്കിയ തൈലത്തിലോ കുഴമ്പിലോ തുണിക്കഷ്ണം മുക്കി രോഗിയുടെ ശരീരത്തില്‍ പിഴിഞ്ഞൊഴിക്കുകയും അതോടൊപ്പം സാവധാനം തലോടുകയുമാണ് പിഴിച്ചിലില്‍ ചെയ്യാവുന്നത്.

കുഴമ്പായാലും തൈലമായാലും ഇടയ്ക്കിടെ ചൂടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും. രോഗിയെ മലര്‍ത്തിയും കമഴ്ത്തിയും കിടത്തിയുമാണ് പിഴിച്ചിലില്‍ ചെയ്യുന്നത്. ധാര ചെയ്യുന്ന അത്രയും സമയവും ദിവസവും പിഴിച്ചിലിനും ആവശ്യമാണ്.

നവരക്കിഴി

വാതരോഗങ്ങളിലും മറ്റും പിഴിച്ചിലിനു ശേഷം വിയര്‍പ്പിക്കുന്നതിനായി ചെയ്യുന്ന പ്രധാന ചികില്‍സയാണ് നവരക്കിഴി. ശരീരത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം തളരുക, കൈ ഉയര്‍ത്താനാവാതെ വരിക, ശോഷിപ്പ് മുതലായ രോഗങ്ങളില്‍ പിഴിച്ചിലിന് ശേഷം നവരക്കിഴി ചെയ്യുന്നത് ഗുണപ്രദമാണ്. ശരീര പുഷ്ടി ഉണ്ടാകുന്നതിനും നവരക്കിഴി ഫലപ്രദമാണ്.

സാധാരണയായി നവരക്കിഴി കുറുന്തോട്ടി കഷായം ചേര്‍ത്താണ് ഉണ്ടാക്കുക. ഏതെങ്കിലും രോഗാവസ്ഥയ്ക്കനുസരിച്ച് മറ്റ് മരുന്നുകളുടെ കഷായവും അതേപോലെതന്നെ വയ്പുകാടിയും ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.

നവരയരി മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്നതിനു പകരം ഗോതമ്പ്, ഉഴുന്ന്, ഉലുവ, മുതിര, ചതകുപ്പ, കടുക് തുടങ്ങിയ ധാന്യങ്ങളും മാംസങ്ങളും പൊടിച്ച മരുന്ന് മുതലായവയും പ്രത്യേക സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ നവരക്കിഴിക്ക് ചേര്‍ക്കാറുണ്ട്.

രോഗിയുടെ തലയില്‍ എണ്ണയും ശരീരത്ത് കുഴമ്പും പുരട്ടി കുറച്ചുസമയം തലോടിയതിനു ശേഷമാണ് നവരക്കിഴി ഉഴിയല്‍ ആരംഭിക്കുന്നത്. കിഴി ഉഴിയുന്നതിനോടൊപ്പം തന്നെ കൈകൊണ്ട് തലോടുകയും ചെയ്യുന്നു.

കിഴിയുടെ ചൂടാറുന്നതിനനുസരിച്ച് കിഴി ചൂടാക്കി ഉപയോഗിക്കുന്നു. അധികം അമര്‍ത്താതെ കീഴ്‌പോട്ട് മാത്രമാണ് കിഴി ഉഴിയുന്നത്. കിഴിക്ക് ചൂടുള്ളപ്പോള്‍ വേഗത്തിലും ചൂട് കുറയുമ്പോള്‍ സാവധാനത്തിലുമാണ് കിഴി ഉഴിയുന്നത്. രോഗിയെ ഇടയ്ക്കിടെ തിരിച്ചും മറിച്ചും കിടത്തി കിഴി ഉഴിയുന്നു.

ഇപ്രകാരം ഇടതടവില്ലാതെ കിഴി ഉഴിഞ്ഞ് നിശ്ചിത സമയം കഴിയുമ്പോള്‍ കിഴി ചൂടാക്കാനുപയോഗിച്ച പാത്രത്തില്‍ ബാക്കിവരുന്ന ദ്രവവും എടുത്ത് ശരീരത്ത് തേച്ച് തലോടിയതിനുശേഷം ശരീരത്തുനിന്നും അവ വടിച്ചുമാറ്റുന്നു.

അതിനുശേഷം ചൂടാക്കിയ തൈലമോ കുഴമ്പോ വീണ്ടും പുരട്ടി അല്‍പസമയം തലോടുന്നു. പിന്നീട് ചെറു ചൂടുള്ള വെള്ളത്തില്‍ കുളിപ്പിക്കുന്നു.

വമനം (ഛര്‍ദിപ്പിക്കല്‍)

ശരീരത്തിന് ആവശ്യമായ ആഹാരാദികള്‍ ആദ്യം ആമാശയത്തിലെത്തുകയും അതിനുശേഷം അതിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനത്തെത്തുടര്‍ന്ന് ശരീരപോഷകങ്ങള്‍ ആവുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാല്‍ ആമാശയം ദുഷിച്ച് മലിനമായാല്‍ ആ മാലിന്യം സര്‍വ അവയവങ്ങളിലും വ്യാപിച്ച് പലവിധ രോഗങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കും.

കൂടാതെ ഹൃദയം മുതലായ പ്രധാന അവയവങ്ങള്‍ ആമാശയത്തിന്റെ സമീപത്തായതുകൊണ്ട് അവ ദുഷിക്കാതിരിക്കുന്നതിനും ആമാശയശുദ്ധി ആവശ്യമാണ്.

വമനംകൊണ്ടല്ലാതെ ആമാശയശുദ്ധി സാധ്യമല്ല. അതുകൊണ്ട് ശോധന ചികിത്സയില്‍ വമനത്തിന് പ്രാധാന്യം ഏറുന്നു. കഫരോഗങ്ങളെ ചികിത്സിക്കുന്നതിന് വമനം അത്യധികം സഹായകമാണ്.

വിരേചനം (വയറിളക്കല്‍)

കഫരോഗങ്ങളില്‍ വമനം എന്നതുപോലെ പിത്തരോഗങ്ങളില്‍ വിരേചനവും പ്രധാന ചികിത്‌സയാകുന്നു. ശരീരത്തിന്റെ മധ്യഭാഗമായ നാഭിയാണ് പിത്തത്തിന്റെ പ്രധാന സ്ഥാനവും. വിരേചനംകൊണ്ട് പ്രധാനമായി ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ദഹനവ്യവസ്ഥയുടെ ശുദ്ധീകരണമാണ്.

ശരീരം മുഴുവന്‍ വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നതും അധികരിച്ചിരിക്കുന്നതുമായ ത്രിദോഷങ്ങളെ സ്‌നേഹസ്വേദങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ദ്രവിപ്പിച്ച് അവിടെനിന്നും ഇളക്കി ദഹനവ്യവസ്ഥയില്‍ എത്തിച്ച് വിരേചനം മൂലം ശരീരത്തുനിന്നും പുറംതള്ളാന്‍ സഹായിക്കുന്നു എന്നതാണ് ഈ ചികിത്‌സയുടെ പ്രധാനമായ പ്രയോജനം.

വസ്തി

ത്രിദോഷങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും പ്രധാനവും മറ്റ് ദോഷങ്ങളെ പ്രവര്‍ത്തിപ്പിക്കുന്നതും വാതമാണ്. വാതത്തിന്റെ പ്രധാന സ്ഥാനം പക്വാശയവുമാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പക്വാശയത്തില്‍ പ്രയോഗിക്കപ്പെടുന്ന വസ്തിചികിത്സ വാതത്തിന്റെ പ്രധാന ചികിത്സയുമാകുന്നു.

ഇപ്രകാരം ചെയ്യുന്ന വസ്തി വാതത്തെ സമസ്ഥിതിയിലാകുകയും ശരീരം മുഴുവന്‍ വ്യാപരിച്ച് കഫം, പിത്തം എന്നിവയെ നിയന്ത്രിച്ച് സര്‍വരോഗങ്ങളെയും നശിപ്പിക്കുകയും ശരീരത്തിന് പുതുജീവന്‍ നല്‍കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഇതുകൊണ്ട് തന്നെ വെറും വാതരോഗത്തിലും വാതപ്രധാനമായ മറ്റ് രോഗങ്ങളിലും മാത്രമല്ല ത്രിദോഷ കോപജന്യമായി ഉണ്ടാകുന്ന എല്ലാവിധ രോഗങ്ങളിലും വസ്തി കര്‍മം പ്രധാന ചികിത്സയാകുന്നു.

കഷായവസ്തി, സ്‌നേഹവസ്തി, ഉത്തരവസ്തി എന്നിങ്ങനെ വസ്തികളെ പ്രധാനമായും മൂന്നായി തരംതിരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഇതില്‍ കഷായവസ്തി, സ്‌നേഹവസ്തി എന്നിവ മലദ്വാരം വഴിയും, ഉത്തരവസ്തി മൂത്രമാര്‍ഗേനയും, യോനിമാര്‍ഗേനയും ശരീരത്തില്‍ കടത്തിവിടുന്നു.

വാതരോഗങ്ങള്‍ ശരീരത്തിനു വരള്‍ച്ച, വിശപ്പ് കൂടുതല്‍ എന്നിവയിലെല്ലാം സ്‌നേഹവസ്തി ചെയ്യപ്പെടുന്നു. വയറു വീര്‍പ്പ്, രക്തവാതം, അതിസാരം, പീനസ്സം, കല്ല് രോഗങ്ങള്‍, പ്ലീഹാരോഗങ്ങള്‍, വയറ്റിലെ പലതരം വേദനകള്‍, ചികിത്സിച്ച് ഭേദമാക്കാന്‍ പ്രയാസമുള്ള വാതരോഗങ്ങള്‍ എന്നിവയില്‍ എല്ലാംതന്നെ കഷായ വസ്തി പ്രധാന ചികിത്സയായി ചെയ്യുന്നു.

അര്‍ശസ്, എക്കിള്‍, വിശപ്പുകുറവ്, മലദ്വാരത്തില്‍ നീര്‍ക്കെട്ട് എന്നീ ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ അനുഭവിക്കുന്നവരും 8 മാസം തികയാത്ത ഗര്‍ഭിണികളും, ആഹാരം കഴിച്ച ഉടനെയും എന്നീ അവസ്ഥകളിലും കഷായവസ്തി ചെയ്യാറില്ല.

മൂത്രാശയ രോഗങ്ങളിലും, യോനി, ഗര്‍ഭാശയം എന്നിവയെ സംബന്ധിച്ചുണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങളിലും ഉത്തരവസ്തി ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ഉത്തരവസ്തി ചെയ്യപ്പെടേണ്ടുന്ന രോഗിക്ക് ആദ്യം രണ്ടോ മൂന്നോ കഷായ വസ്തി ചെയ്തതിനുശേഷമാണ് ഉത്തരവസ്തി ചെയ്യുക.

നസ്യം

കഴുത്തിനു മേല്‍പോട്ട് ഉണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങളില്‍ നസ്യം പോലെ ഫലപ്രദമായ ശോധന ചികിത്സ വേറെ ഇല്ല. തലവേദന, മുഖത്തിന്റെയും ശരീരത്തിന്റെയും ഒരുവശം തളരുക മുതലായ രോഗങ്ങളില്‍ നസ്യ ചികിത്സ വളരെ ഫലപ്രദമാണ്.

നസ്യം ചെയ്ത് ഉടനെ കുളിയ്ക്കുകയോ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയോ, വെള്ളം കുടിക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. ഇതേ പോലെ തന്നെ കുളിച്ച ഉടനെയും ആഹാരം കഴിച്ച ഉടനെയും വെള്ളം കുടിച്ച ഉടനെയും നസ്യം ചെയ്യുകയുമരുത്. മദ്യം, നെയ്യ് മുതലായവ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനു തൊട്ടുമുന്‍പും, പിന്‍പും നസ്യം ചെയ്യരുത്.

മഴക്കാലത്ത് ഒഴികെ മഴയും മൂടലും ഉള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ നസ്യം ചെയ്യാന്‍ പാടില്ല. രോഗത്തിന്റെയും രോഗിയുടെയും അവസ്ഥയ്ക്കനുസരിച്ച് 5,7,9 ദിവസങ്ങള്‍ വരെ നസ്യം ചെയ്യാമെങ്കിലും സാധാരണയായി 7 ദിവസം ആണ് നസ്യം ചെയ്യാറുള്ളത്.

ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തിനു തടസമില്ലാതെയിരിക്കുക, സുഖമായ ഉറക്കം, പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളും സുഖമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുക, രോഗശമനം എന്നിവ കൃത്യമായി ചെയ്യുന്ന നസ്യം മൂലം ലഭിക്കുന്ന ഗുണങ്ങളാണ്.

രക്തമോക്ഷം
രക്തദോഷം കൊണ്ടും രക്താധിക്യം കൊണ്ടും ഉണ്ടാകുന്ന രോഗങ്ങളിലാണ് രക്തമോക്ഷം ചെയ്യുന്നത്. ശരീരത്തിലെ ചില ഭാഗങ്ങളില്‍ വരിഞ്ഞുമുറുക്കിയതിനുശേഷം കൊതഘതിക്കളഞ്ഞും കുളയട്ടയെ കടിപ്പിച്ചും പ്രത്യേകതരം കുഴല്‍ ഉപയോഗിച്ചും സിരമുറിച്ചും ഇപ്രകാരം 4 വിധത്തിലാണ് രക്തമോക്ഷം ചെയ്യുന്നത്. രോഗാനുസാരേണ ഇവയില്‍ യുക്തമായത് തെരഞ്ഞെടുത്താണ് ചെയ്യാറുള്ളത്.

പ്രത്യേക ഭാഗത്ത് ദുഷിച്ചിരിക്കുന്ന രക്തത്തെ കൊത്തിക്കളയുകയും കല്ലിച്ചുകിടക്കുന്ന രക്തത്തെ അട്ടയെ കടിപ്പിച്ചും ത്വക്കിനു സ്പര്‍ശന ശേഷിയില്ലാത്തവിധം ദുഷിച്ചരക്തത്തെ കുഴല്‍ ഉപയോഗിച്ചും ശരീരം മുഴുവന്‍ വ്യാപിച്ചു ദുഷിച്ചിരിക്കുന്ന രക്തത്തെ സിര മുറിച്ചുമാണ് കളയുന്നത്.

16 വയസ് തികയാത്തവരിലും 70 വയസ് കഴിഞ്ഞവരിലും സിരമുറിച്ച് രക്തം കളയാറില്ല. അതിസാരം, ഛര്‍ദി, വിളര്‍ച്ച, ശരീരം മുഴുവന്‍ നീര്, വാതരോഗം എന്നിവയുള്ളവര്‍ക്കും, ഗര്‍ഭിണികള്‍, പ്രസവിച്ചിരിക്കുന്നവര്‍, രക്തം നഷ്ടപ്പെട്ടവര്‍ എന്നിവര്‍ക്കൊന്നും രക്തമോക്ഷം ചെയ്യാറില്ല.

പഞ്ചകര്‍മ ചികിത്സ ചെയ്യുമ്പോഴും തുടര്‍ന്ന് അത്രയും കാലവും പാകപഥ്യം കൃത്യമായി ആചരിക്കണം. പിന്നീട് ഒരു 7 ദിവസം കൂടി പാകപഥ്യങ്ങള്‍ ക്രമത്തില്‍ കുറച്ചുവന്ന് സാധാരണ ദിനചര്യയിലേക്ക് മടങ്ങാവുന്നതാണ്. ഇപ്രകാരം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് ചികിത്സയുടെ പൂര്‍ണഫലം ലഭിക്കാനുതകും.

പഴക്കം ചെന്ന പൊടിയരി, നവര ഗോതമ്പ് ഇവയില്‍ ഏതെങ്കിലും കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ചോറ്, കായ, ചേന, പാവയ്ക്ക, കുമ്പളങ്ങാ, തക്കാളി, പടവലങ്ങ, കോവയ്ക്ക എന്നിവകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ തോരനും കറികളും നെല്ലിക്ക, ചെറുനാരങ്ങാ എന്നിവ ഉപ്പിലിട്ടത്, കാച്ചിയ മോര്, ചുട്ട പപ്പടം എന്നിവ പഥ്യാഹാരമായി ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.

കറികളിലും മറ്റും വറ്റല്‍ മുളക്, പുളി എന്നിവ ചേര്‍ക്കാന്‍ പാടില്ല. എരുവിനായി കുരുമുളക്, ഇഞ്ചി എന്നിവ അല്പമായി ചേര്‍ക്കാവുന്നതാണ്. ഉപ്പിന്റെ ആവശ്യത്തിലേക്കായി ഇന്ദുപ്പ് വറുത്തുപൊടിച്ചു ചേര്‍ക്കുന്നതാണ് ഉത്തമം.

കഴിവതും മത്‌സ്യ മാംസാദികള്‍ ഉപയോഗിക്കാതെയിരിക്കണം. കുടിയ്ക്കുന്നതിനായി കൊത്തമ്പാല, ജീരകം, ചുക്ക്, മുത്തങ്ങ ഇവയില്‍ ഏതെങ്കിലും ചതച്ചിട്ട് തിളപ്പിച്ച വെള്ളം ഉപയോഗിക്കാം. കുളിയ്ക്കുന്നതിനും മറ്റ് ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കും ചൂടാക്കിയ വെള്ളം ഉപയോഗിക്കണം.

കാഠിന്യമുള്ള സ്ഥലത്ത് ഇരിക്കുകയോ കിടക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. മൃദുവായ കിടക്കയില്‍ പാകത്തിന് ഉയരമുള്ള തലയിണ ഉപയോഗിച്ച് കിടക്കണം. ഒരേ ഇരുപ്പില്‍ അധികം സമയം ഇരിക്കുകയോ അധികം ദൂരം നടക്കുകയോ അധികം വേഗത്തില്‍ നടക്കുകയോ ചെയ്യരുത്.

ദേഷ്യം, വ്യസനം, ഭയം എന്നിവ ഉണ്ടാകാതെയും മനസിനും ശരീരത്തിനും ആയാസം ഉണ്ടാകാതെയും ശ്രദ്ധിക്കണം. വെയില്‍, ചൂട്, പുക, മഞ്ഞ്, മഴ, ശക്തിയായ കാറ്റ് എന്നിവ ഏല്ക്കാതെ കഴിവതും ശ്രദ്ധിക്കണം.

കട്ടി കുറഞ്ഞ പുതപ്പ് പുതച്ചു കിടക്കണം. ചെരുപ്പില്ലാതെ നിലത്ത് ചവിട്ടരുത്. പകലുറങ്ങുകയും രാത്രി ഉറക്കമിളയ്ക്കുകയും ചെയ്യരുത്. കിടക്കുന്ന മുറിയില്‍ തന്നെ വൈകുന്നേരം അല്പം നടക്കുന്നത് നല്ലതാണ്.

ആഹാരങ്ങള്‍ സമയത്തുതന്നെ കഴിക്കുന്നതിന് ശ്രദ്ധവേണ്ടതാണ്. മലമൂത്രങ്ങള്‍ പോകണം എന്നു തോന്നുമ്പോള്‍ തന്നെ പോയിരിക്കണം. യാതൊരു കാരണവശാലും അവയെ തടയരുത്.

കടപ്പാട്:
ഡോ. ആര്‍. രവീന്ദ്രന്‍