অসমীয়া   বাংলা   बोड़ो   डोगरी   ગુજરાતી   ಕನ್ನಡ   كأشُر   कोंकणी   संथाली   মনিপুরি   नेपाली   ଓରିୟା   ਪੰਜਾਬੀ   संस्कृत   தமிழ்  తెలుగు   ردو

ആട്

ആര്‍ടിയോഡാക്ടില (Artiodaetyla) ഗോത്രത്തില്‍ ബോവിഡേ (Bovidae) കുടുംബത്തിലെ അംഗം. ഇരട്ടക്കുളമ്പുള്ള സസ്തനികളാണിവ. മനുഷ്യന്‍ ആദ്യമായി ഇണക്കിവളര്‍ത്തിയ മൃഗങ്ങളില്‍ ഒന്ന്. ആടായിരുന്നുവെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. ഏകദേശം 10,000 വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് തെക്കുപടിഞ്ഞാറെ ഏഷ്യയില്‍ കൃഷിപ്പണി മനസ്സിലാക്കിത്തുടങ്ങിയവരാകണം ആടുവളര്‍ത്തല്‍ ആരംഭിച്ചത്.

കോലാടെ(Capra)ന്നും ചെമ്മരിയാടെ(Ovis)ന്നും അറിയപ്പെടുന്ന രണ്ടിനം ആടുകളുണ്ട്. റൂമിനന്‍ഷ്യ ഉപഗോത്രത്തില്‍ വരുന്ന രണ്ട് ഉപകുടുംബങ്ങളാണിവയുടേത്. ഓവിസ് (Ovis) എന്ന ജീനസ്സാണ് ചെമ്മരിയാടിന്റേത്. കമ്പിളിനിര്‍മാണത്തിനാവശ്യമായ രോമം ശേഖരിക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു ഇവയെ വളര്‍ത്താനാരംഭിച്ചത്. ഉദ്ദേശം ബി.സി. 4,000 കാലഘട്ടത്തില്‍തന്നെ വസ്ത്രത്തിന് കമ്പിളി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതായി തെളിവുകളുണ്ട്. ആദിമമനുഷ്യന്‍ ഒരു പക്ഷേ, കമ്പിളിക്കു പുറമേ, ആടിന്റെ പാലും ഇറച്ചിയും തോലുംകൂടി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നിരിക്കാം.

വിവിധ സ്വഭാവങ്ങളുള്ളതാകയാല്‍ ആടിനു പൊതുവായി ഒരു വിവരണം നല്കുക പ്രയാസമാണ്. കൊമ്പ്, മുഖം, ചെവി, തല, ശരീരം, വാല് എന്നിവയില്‍ തുടങ്ങി ശരീരത്തിന്റെ നിറത്തിലും സാധാരണ രോമത്തിന്റെയും കമ്പിളിയുടെയും കാര്യത്തില്‍വരെ എല്ലാറ്റിലും ഒന്ന് മറ്റൊന്നില്‍നിന്നും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കുന്നു. ആണിനും പെണ്ണിനും കൊമ്പുണ്ടെങ്കിലും പെണ്ണാടിന്റെ കൊമ്പ് ചെറുതായിരിക്കും. ആദ്യം പുറകോട്ടുവളരുന്ന കൊമ്പുകള്‍ക്കു താഴേക്കു വന്ന് വീണ്ടും മുന്നോട്ടാകാനുള്ള പ്രവണതയുള്ളതായി കാണാം. ആണാടിന്റെ പച്ചയോ തവിട്ടുനിറമോ ആയ കൊമ്പിനു കുറുകെ ധാരാളം 'ചുളിവുകള്‍' കാണുന്നു. ഏതിനം ആടാണെന്നതിനെ ആശ്രയിച്ച് ചില വര്‍ഗങ്ങളില്‍ ആണിനും പെണ്ണിനും കൊമ്പുണ്ടായി എന്നു വരാം. മറ്റു ചിലവയില്‍ ആണാടിനു മാത്രമേ കൊമ്പു കാണൂ. വേറേ ചിലവയില്‍ രണ്ടിനും കൊമ്പ് കാണുകയില്ല. ചുണ്ടുകള്‍ക്കു വളരെയധികം ചലനക്ഷമതയുള്ളതിനാല്‍ തറയില്‍ പറ്റിച്ചേര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന ഇലകളും, പുല്ലുകള്‍പോലും, എടുത്തു തിന്നാന്‍ ഇതിനു കഴിയുന്നു. ഇണക്കി വളര്‍ത്തപ്പെടുന്ന ആടുകളില്‍ മിക്കവയ്ക്കും നീണ്ട വാലുണ്ട്. അപൂര്‍വം ചിലതിന്റെ വാല്‍ കുറിയതായിരിക്കും. ചിലയിനം ആടുകളുടെ വാലില്‍ ഒരു നല്ല അളവ് കൊഴുപ്പ് കണ്ടെത്താം. ഇവയുടെ വാല്‍ പരന്നതായിpage 774.pngരിക്കും. മിക്കവാറും എല്ലായിനം ആടുകളുടെയും കാലിലെ കുളമ്പുകള്‍ക്കിടയിലായി വാലുക(retort)യുടെ ആകൃതിയിലുള്ള ഒരു ഗ്രന്ഥി കാണാം. ആടുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം തിരിച്ചറിയാന്‍ ഈ ഗ്രന്ഥിയിലെ സ്രവം സഹായിക്കുന്നു. മാനുകളിലും മറ്റും കാണുന്ന 'ക്രൂമന്‍' എന്ന ഗ്രന്ഥിയും, അത്ര വികസിതമായ രീതിയിലല്ലെങ്കിലും, ആടുകളില്‍ കാണപ്പെടുന്നുണ്ട്. അപൂര്‍വം ഇനങ്ങളില്‍ ഈ ഗ്രന്ഥികള്‍ കാണപ്പെടുന്നില്ല.

ഉദ്ഭവം.

മധ്യപൂര്‍വപ്രദേശങ്ങള്‍ മുതല്‍ അയര്‍ലണ്ടിന്റെ പല ഭാഗങ്ങള്‍വരെയുള്ള സ്ഥലങ്ങളില്‍നിന്നും കണ്ടെടുത്തിട്ടുള്ള പുരാതനമനുഷ്യാവശിഷ്ടങ്ങളോടൊപ്പം ആടിന്റെ അസ്ഥികളും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. മെസപ്പൊട്ടേമിയ, മധ്യഇറാന്‍ എന്നിവിടങ്ങളിലും വളരെക്കാലം മുമ്പു മുതല്‍ തന്നെ മനുഷ്യനോടൊപ്പം ആടുകളുമുണ്ടായിരുന്നു എന്നതിനു തെളിവുകള്‍ ഉണ്ട്. മതങ്ങളുടെ ചരിത്രവും മനുഷ്യനും ആടും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ വിശദമാക്കുന്നു. എല്ലാ മതാചാരങ്ങളിലും മുന്‍ഗണന നല്കപ്പെട്ടിരുന്ന ബലിമൃഗമായിരുന്നു ആട്.

വിവിധ ഇനങ്ങള്‍.

കാട്ടാടുകള്‍ ഏറ്റവുമധികം വളര്‍ച്ചയെത്തുന്നത് മധ്യേഷ്യയിലാണ്. വലിയ കൂട്ടങ്ങളായോ കുറച്ചംഗങ്ങള്‍ മാത്രമായോ ഇവ കഴിഞ്ഞുകൂടുന്നു. പര്‍വതപ്രദേശങ്ങളാണ് ആടുകളുടെ വാസസ്ഥാനം എന്നു പറയാമെങ്കിലും കോലാടുകള്‍ മാത്രമേ ഉയര്‍ന്ന പ്രദേശങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുള്ളു. ചെമ്മരിയാടുകള്‍ കൂടുതലും തുറസ്സായ മേച്ചില്‍സ്ഥലങ്ങളാണ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്.

സമുദ്രനിരപ്പില്‍നിന്നും സു. 4,900 മീ. ഉയരമുള്ള പാമീര്‍ പീഠഭൂമിയാണ് ഓവിസ് പോളിയുടെ (Ovis polii) വാസസ്ഥലം. മാര്‍​ക്കോപോളോ 13-ാം ശ.-ത്തില്‍ കണ്ടെത്തിയതാണ് ഈ ഇനം. പുറത്തേക്കു വളഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന വലിയ കൊമ്പുകള്‍ ഇവയുടെ ശ്രദ്ധേയമായ പ്രത്യേകതയാണ്.

ഓവിസ് പോളിയെക്കാള്‍ വലുപ്പം കൂടിയ ഇനമാണ് ആര്‍ഗലി എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഓവിസ് അമന്‍(Ovis ammon). കിഴക്കന്‍ സൈബീരിയയിലെ പര്‍വതപ്രദേശങ്ങളിലും അടുത്ത സ്ഥലങ്ങളിലും കണ്ടുവരുന്ന രണ്ടിനം കാട്ടാടുകളാണ് ഓവിസ് ബോറിയാലിസും ഓവിസ് നിവിക്കോളയും. വടക്കേ അമേരിക്കയിലെ കാട്ടാടുകളോട് വളരെയധികം സാദൃശ്യമുള്ളവയാണ് ഇവ. സാധാരണമായി ആടുകളുടെ മുഖത്തു കാണുന്ന ഗ്രന്ഥികള്‍ ഇവയ്ക്കില്ലെന്നതാണ് ഇവയുടെ പ്രത്യേകത.

വളഞ്ഞു ചേര്‍ന്നിട്ടുള്ള കൊമ്പുകളോടുകൂടിയ വിവിധവര്‍ഗം ആടുകള്‍ ഏഷ്യയില്‍ ലദാഖ്, അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്‍, പഞ്ചാബ് എന്നിവിടങ്ങളില്‍ സാധാരണമാണ്. യൂറിയല്‍ (Urial), യൂറിന്‍ (Urin), ഷാപ്പോ (Shapo) എന്നീ പേരുകളില്‍ ഇവ അറിയപ്പെടുന്നു. ആര്‍ഗലി ഗ്രൂപ്പിലെ ആടുകളെ അപേക്ഷിച്ച് ഇവയ്ക്ക് വലുപ്പം കുറവാണ്. ഹിമാലയത്തിലെ നീലാട് (Pseudosis nahura) തിബറ്റില്‍ കാണപ്പെടുന്നു. 3,050 മീറ്ററിലേറെ ഉയരമുള്ള പര്‍വതപ്രദേശത്തെ പുല്‍ത്തകിടികളില്‍ 10 മുതല്‍ 50 വരെ അംഗങ്ങളുള്ള പറ്റങ്ങളായാണ് ഇവ കഴിയുന്നത്. ആഫ്രിക്കന്‍ സ്വദേശിയായ ഒരേയൊരു വര്‍ഗമേയുള്ളു-'ബാര്‍ബറി ആട്' എന്നറിയപ്പെടുന്ന അമോട്രാഗസ് ലെര്‍വിയ. വടക്കന്‍ പര്‍വതപ്രദേശങ്ങള്‍ തുടങ്ങി കിഴക്കോട്ടേക്ക് സുഡാന്‍ വരെയും ഇവയെ കാണാം. കോലാടുകള്‍ക്കെന്നപോലെ നീലാടിനും ബാര്‍ബറി ആടിനും മുഖത്തു ഗ്രന്ഥികളില്ല. കൊമ്പിന്റെ ഘടനയിലും ഇവയ്ക്കു സാദൃശ്യമുണ്ട്.

കാടുകളില്‍ കാണപ്പെടുന്ന ആടുകളുടെ ശരീരം രോമനിബിഡമായിരിക്കും. എന്നാല്‍ വീടുകളില്‍ വളര്‍ത്തപ്പെടുന്നവയില്‍ രോമം താരതമ്യേന കുറവാണ്. ആടിന്റെ ശരീരം മുഴുവന്‍ പൊതിഞ്ഞ് കമ്പിളിരോമം കാണപ്പെടാവുന്നതാണ്. ചില ഇനങ്ങളില്‍ മുഖം, തല, കാലുകള്‍, വയറിന്റെ അടിവശം എന്നീ ഭാഗങ്ങളില്‍ കമ്പിളി കാണുകയില്ല. ഇറച്ചി മാത്രം കിട്ടുന്ന മറ്റൊരിനം ചെമ്മരിയാടുണ്ട്. ഇവയില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ ഉരിഞ്ഞുപോകുന്ന ഒരു രോമപാളി മാത്രമേ കാണൂ. വളര്‍ത്തപ്പെടുന്ന ആടുകള്‍ മിക്കവാറും വെള്ളയാണെങ്കിലും നേരിയ ചാരനിറമോ തവിട്ടുനിറമോ കറുപ്പുനിറമോ ഉള്ളവയും അപൂര്‍വമല്ല. പൊട്ടുകളുള്ളവയും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. മിക്ക ആടുകളുടെയും മുഖവും കാലുകളും വെള്ളയായിരിക്കും. നീണ്ടു കൂര്‍ത്ത് ചെറിയ മുഖങ്ങളുള്ളവ മുതല്‍ വലിയ മുഖങ്ങളുള്ളവ വരെയുണ്ട്. ചില ആടുകളുടെ ചെവികള്‍ ചെറുതും കൂര്‍ത്തതുമായിരിക്കും ചിലവയുടേത് നീണ്ട് താഴേക്കു തൂങ്ങിക്കിടക്കും രോമത്തിന്റെ ഏറ്റക്കുറവനുസരിച്ച് ശരീരാകൃതിയിലും വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ടാകാം. ആട്ടിന്‍തോല്‍ വളരെ കനം കുറഞ്ഞതാണ്. സ്വേദഗ്രന്ഥികളും സ്നേഹഗ്രന്ഥികളും ഇതില്‍ ധാരാളമായുണ്ട്. രോമവും കമ്പിളിയും വളരുന്ന രോമകൂപങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അങ്ങിങ്ങായി ചിതറിയാണ് ഈ ഗ്രന്ഥികള്‍ കാണുക.

അസ്ഥികൂടം.

അസ്ഥികൂടത്തിന്റെ ആകൃതി, പേശികളുടെ ആകൃതിയും വലുപ്പവും, തൊലിക്കടിയില്‍ കാണുന്ന കൊഴുപ്പിന്റെ അളവ് എന്നിവയാണ് ആടിനു ശരിയായ രൂപം നല്കുന്നത്. നട്ടെല്ലിലെ കശേരുകകള്‍ പ്രത്യേക തരത്തിലുള്ളവയാണ്. ആടിന്റെ നട്ടെല്ലില്‍ 34 മുതല്‍ 50 വരെ കശേരുകകള്‍ കാണാം. 'വാല്‍' ഭാഗത്തെ കശേരുകകളുടെ (coccygial vertebra) എണ്ണം വ്യത്യാസപ്പെടുന്നതനുസരിച്ചാണ് ആകെയുള്ള കശേരുകകളുടെ എണ്ണവും വ്യത്യാസപ്പെടുന്നത്. കാലുകളിലെ അസ്ഥികളുടെ വലുപ്പത്തിലും വ്യക്തമായ വ്യത്യാസങ്ങള്‍ കാണാവുന്നതാണ്. മുന്‍കാലുകള്‍ക്ക് ശരീരവുമായി അസ്ഥികള്‍ മുഖേന ബന്ധമൊന്നുമില്ല. തോളെല്ലുകളെ പേശികള്‍കൊണ്ടാണ് ശരീരത്തോടുറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. പൂര്‍ണവളര്‍ച്ചയെത്തിയ ഒരാടിന് 35 മുതല്‍ 175 വരെ കി.ഗ്രാം ഭാരമുണ്ടാകും. എങ്കിലും ഏകദേശം 45 കി.ഗ്രാം ആണ് ശ.ശ. തൂക്കം.

ആട്ടിന്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് 20 പല്ലുകളാണുള്ളത്. പൂര്‍ണവളര്‍ച്ച പ്രാപിച്ച ആടിന് ഇവയ്ക്കു പകരം 32 സ്ഥിരദന്തങ്ങളുണ്ട്. ഇവയെല്ലാം ഉളിപ്പല്ലുകള്‍ (incisors) ആണ്; 8 എണ്ണം വീതം ഓരോ വശത്തും. മേല്‍ത്താടിയുടെ മുന്‍ഭാഗത്ത് പല്ലുകള്‍ക്കു പകരം ഒരു തരുണാസ്ഥിനിരയാണുള്ളത്. കീഴ്ത്താടിയിലെ പല്ലുകളും ഈ അസ്ഥിയും ചേര്‍ത്ത് ഞെരിച്ചമര്‍ത്തിയാണ് ആട് ഇലകള്‍ ഭക്ഷിക്കുന്നത്. ഇല കടിച്ചുപിടിച്ചിട്ട് തലpage 774.pngവെട്ടിക്കുമ്പോള്‍ അത് തണ്ടില്‍നിന്നും പറിഞ്ഞുപോകുന്നു.

ആമാശയം.

ആടിനു നാലറകളുള്ള ഒരാമാശയമാണുള്ളത്. ഇതുള്ളതുകൊണ്ട് ഇവയ്ക്ക് അയവിറക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നു. റൂമന്‍ (rumen) എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ആമാശയ-അറയിലേക്കാണ് അന്നനാളി തുറക്കുന്നത്. അയവിറക്കി ചവച്ചുതുടങ്ങുന്നതിനു മുന്‍പ് ഭക്ഷണപദാര്‍ഥങ്ങള്‍ ശേഖരിച്ചുവയ്ക്കുന്നത് ഈ അറയിലാണ്. തേനീച്ചക്കൂട്ടിലെ അറകളോട് സാദൃശ്യം വഹിക്കുന്ന ഉള്‍ഭിത്തിയുള്ള രണ്ടാമത്തെ അറ റെറ്റിക്കുലം (reticulum) എന്നറിയപ്പെടുന്നു. റൂമന്റെ തുടര്‍ച്ചയായ ഈ ഭാഗത്തിലും ശരിയായ പചനത്തിനു മുന്‍പുതന്നെ ഭക്ഷണപദാര്‍ഥങ്ങള്‍ എത്തിച്ചേരാറുണ്ട്. അയവിറക്കിയ ഭക്ഷണപദാര്‍ഥങ്ങള്‍ ഒമാസം (omasum) എന്നറിയപ്പെടുന്ന മൂന്നാമത്തെ അറയിലാണെത്തുക. ഒമാസം, അബൊമാസം (abomasum) എന്നറിയപ്പെടുന്ന നാലാമത്തെ അറയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇതാണ് ശരിയായ ആമാശയം. ദഹനം നടക്കുന്നത് ഇവിടെവച്ചാണ്. നോ: അയവിറക്കുമൃഗങ്ങള്‍

ആയുസ്സും പ്രത്യുത്പാദനവും.

ആടിനു സാധാരണ പത്തുവര്‍ഷത്തിലേറെ ആയുസ്സില്ല. എന്നാല്‍ 20 വയസ്സുവരെ ജീവിച്ചിരുന്നവയുമുണ്ട്. ആദ്യത്തെ പല്ലുകള്‍ കൊഴിഞ്ഞ് പകരം സ്ഥിരദന്തങ്ങള്‍ വരുന്നതനുസരിച്ച് ആടിന്റെ വയസ് നിര്‍ണയിക്കാവുന്നതാണ്. സാധാരണയായി നടുക്കുള്ള ഒരു ജോടി പല്ലുകള്‍ ഒരു വയസ്സുകഴിയുന്നതോടെ കൊഴിഞ്ഞുപോകും. അതിനുശേഷം ബാക്കിയുള്ളവ വര്‍ഷത്തില്‍ ഓരോ ജോടിവീതം കൊഴിഞ്ഞ് പകരം സ്ഥിരദന്തങ്ങള്‍ വരുന്നു.

ഒന്നര വയസ്സു കഴിയുന്നതോടെ, ഒരാടിനു പ്രത്യുത്പാദനശേഷി കൈവരുന്നു. 'മുട്ട'ന്‍ (ആണ്‍) ആടുകളാണ് പെണ്ണാടിനെക്കാള്‍ മുന്‍പേ പ്രായപൂര്‍ത്തിയെത്തുക. അഞ്ചുവയസ്സാവുന്നതുവരെയും ആടിന്റെ പ്രായത്തോടൊപ്പം ഉത്പാദനശേഷിയും വര്‍ധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. ഗര്‍ഭകാലം ഏതാണ്ട് 150 ദിവസമാണ്. പ്രസവിച്ചയുടന്‍ ആട്ടിന്‍കുട്ടിക്ക് 2-5 വരെ കി.ഗ്രാം ഭാരമുണ്ടാകും. എന്നാല്‍ ശ.ശ. തൂക്കം 4-5 കി.ഗ്രാം ആണ്. ആണ്‍ ആട്ടിന്‍ കുട്ടിക്ക് പെണ്‍ കുഞ്ഞിനെക്കാള്‍ എപ്പോഴും തൂക്കം കൂടുതലായിരിക്കും. ഒരു പ്രസവത്തില്‍ ഒരു കുട്ടി എന്നതാണ് ഭൂരിഭാഗം ആടുകളിലും കാണപ്പെടുന്ന സ്വഭാവവിശേഷം. എന്നാല്‍ ഇരട്ടപ്രസവവും ധാരാളം നടക്കാറുണ്ട്. മൂന്നും നാലും കുട്ടികളുടെ ജനനവും അപൂര്‍വമല്ല. ഒറ്റ പ്രസവത്തില്‍ അഞ്ചും അതിലേറെയും കുട്ടികളുണ്ടായതായും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. സാധാരണയായി ഒരാടിനു രണ്ടുമുലകള്‍ മാത്രമുള്ളതിനാല്‍ രണ്ടിലേറെ കുട്ടികളെ വളര്‍ത്തിയെടുക്കുക വിഷമമാണ്. പ്രസവം കഴിഞ്ഞ് ആദ്യത്തെ ഏതാനും ആഴ്ചകളോളം ഒരാടിനെ ദിവസം നാലു പ്രാവശ്യം വരെ കറക്കാവുന്നതാണ്. അതിനുശേഷം ക്രമേണ പാലിന്റെ അളവ് കുറഞ്ഞുതുടങ്ങും. ആട്ടിന്‍ പാലില്‍ 2.8 ശ.മാ. കൊഴുപ്പ്, 3.4 ശ.മാ. പ്രോട്ടീന്‍, 4.6 ശ.മാ. ലാക്ടോസ്, 0.8 ശ.മാ. മറ്റു ധാതുക്കള്‍ എന്നിവ അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ആട്ടിന്‍ കുട്ടികള്‍ സാധാരണ മൂന്നുമുതല്‍ അഞ്ചുവരെ മാസം മുലപ്പാല്‍ കുടിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും ആദ്യത്തെ രണ്ടുമൂന്നാഴ്ച കഴിയുന്നതോടെ മറ്റ് ആഹാരങ്ങളും കഴിച്ചുതുടങ്ങും.

എളുപ്പം ഭയപ്പെടുന്ന സ്വഭാവമുള്ളവയാണ് ആടുകള്‍. ഇവ മറ്റു ജീവികളെ ആക്രമിക്കാന്‍ മുതിരാറില്ല. 'നേതാവി'നെ അനുഗമിച്ച് പറ്റം ചേര്‍ന്നു നടക്കാനാണിവയ്ക്കിഷ്ടം. ബുദ്ധിയില്ലാത്തവയാണ് ആടുകള്‍ എന്നുതോന്നുന്നവിധത്തിലാണ് ഇവയുടെ മിക്കപ്പോഴുമുള്ള പെരുമാറ്റം. എന്നാല്‍ കാലാവസ്ഥാമാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ബോധം, അപകടസൂചനകള്‍ മണത്തറിയാനുള്ള സാമര്‍ഥ്യം തുടങ്ങിയ പല കഴിവുകളും വളരെ വികാസം പ്രാപിച്ച സ്ഥിതിയിലാണ് ഇവയില്‍ കാണപ്പെടുന്നത്. ചില വര്‍ഗം ആടുകള്‍ വലിയ പറ്റങ്ങളായി നടക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് ചെറുകൂട്ടങ്ങളായി സഞ്ചരിക്കാനാണ്. പലപ്പോഴും ഇവ ഒറ്റയ്ക്കുപോലും മേഞ്ഞുനടക്കുന്നതു കാണാം. തറയോടു പറ്റിച്ചേര്‍ന്നു വളരുന്ന ചെടികളും പുല്ലുകളും ഭക്ഷിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും, മുകളില്‍ നില്ക്കുന്ന സസ്യങ്ങള്‍ പറിച്ചെടുത്തു തിന്നാനാണ് ഇവയ്ക്ക് കൂടുതലിഷ്ടം. അതിരാവിലെ മേയാനാരംഭിക്കുന്ന ആടുകള്‍ ഏകദേശം ഉച്ചവരെ അത് തുടരുന്നു. അതിനുശേഷം വെയിലാറുന്നതുവരെ ഏതെങ്കിലും മരത്തണലില്‍ കിടന്നു വിശ്രമിക്കും. വെയിലാറിത്തുടങ്ങിയിട്ടേ മേച്ചില്‍ പുനരാരംഭിക്കൂ. സാധാരണയായി രാത്രിസമയം ആടുകള്‍ ഉറങ്ങുകയാണ് പതിവ്. പെരുമഴയില്‍ നിന്നും കൊടുംവെയിലില്‍നിന്നും രക്ഷപ്പെടാനായി ഇവ അഭയകേന്ദ്രങ്ങള്‍ തേടുക സാധാരണമാണ്. മഴയെക്കാള്‍ വേനല്ക്കാലമാണ് ഇവയ്ക്ക് കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടം.

പട്ടിയുടെയോ കുറുക്കന്റെയോ ആക്രമണത്തില്‍നിന്നും സ്വയം രക്ഷനേടാന്‍ ആടിനു കഴിവില്ല. ഭയപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞാല്‍ സാമാന്യം നല്ല വേഗതയിലോടാന്‍ ഇവയ്ക്കു കഴിയുമെങ്കിലും, ഇണക്കിവളര്‍ത്തുന്ന ആടുകള്‍ പലപ്പോഴും ഇരപിടിയന്‍മാരുടെ ഇരയായിത്തീരുന്നു.

വളര്‍ത്തിനങ്ങള്‍.

ആടുകള്‍ ഇരുന്നൂറിലേറെ ഇനങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും ആറുതരത്തില്‍​പ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള മുപ്പത് ഇനങ്ങള്‍ക്കു മാത്രമേ വളര്‍ത്തുന്നവയില്‍ പ്രാധാന്യം നല്കിയിട്ടുള്ളൂ. ഇവയില്‍നിന്നും കിട്ടുന്ന കമ്പിളിയുടെയും മാംസത്തിന്റെയും പാലിന്റെയും അളവ്, ഗുണം എന്നിവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഈ വിഭജനം നടത്തിയിട്ടുള്ളത്. മിതോഷ്ണമേഖലയിലെ ചൂടുകൂടിയ ഭാഗങ്ങളില്‍ ഇവ ധാരാളമായി കാണപ്പെടുന്നു. കൂടാതെ ആസ്റ്റ്രേലിയ, ന്യൂസിലന്‍ഡ്, തെക്കേ അമേരിക്ക എന്നീ ഭൂവിഭാഗങ്ങളുടെ ദക്ഷിണമേഖലകളിലും ഇവ സുലഭമാണ്. മഴയും തണുപ്പുമുള്ള ഭാഗങ്ങളില്‍ ഇവ വളരെ അപൂര്‍വമായേ കാണപ്പെടുന്നുള്ളു.

മെറിനോ, റംബൂലാ, ഷെവിയട്ട്, കൊളംബിയ, കൊറിഡേല്‍, ഡൊഴ്സെറ്റ്, ഈല്‍ ദ് ഫ്രാന്‍സ്, ല് കൊങ്ടാങ്ടങ്, മൊന്താദേല്‍, നോ-ടെയ്​ല്‍, ഓള്‍ഡന്‍ബര്‍ഗ്, വൈറ്റ് ഹെഡ്, കറാകുല്‍, റൊമനോഫ്, ഈസ്റ്റ് ഫ്രീഷ്യന്‍, സ്വിഷ്ട്ടോഫ്, സ്റ്റാറാസഗോറാ, പനാമ, റോമല്‍ഡേല്‍, റൈലാന്‍ഡ്, ടാര്‍ഗീ , ടെക്സല്‍, വെല്‍ഷ് മൗണ്ടന്‍, ഹാംപ്ഷയര്‍, കെറിഹില്‍, ഓക്സ്ഫോര്‍ഡ്, ഷ്രോപ്ഷയര്‍, സൗത്ത് ഡെയ്​ല്‍, സൗത്ത് ഡൗണ്‍, സഫോക്, ട്യൂണിസ്, പെല്‍വിന്‍, കോട്സ്വോള്‍ഡ്, ലിങ്കണ്‍ തുടങ്ങിയവയാണ് പ്രധാനപ്പെട്ട വളര്‍ത്തിനങ്ങള്‍.

സ്പെയിനാണ് മെറിനോ ഇനത്തിന്റെ ജന്‍മദേശം. 12-ാം ശ. മുതല്ക്കുതന്നെ ഇവ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. ആസ്റ്റ്രേലിയ, യു.എസ്., റഷ്യ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക, അര്‍ജന്റീന, ഫ്രാന്‍സ്, ജര്‍മനി എന്നിവിടങ്ങളില്‍ വളര്‍ത്തപ്പെടുന്ന പ്രധാന ഇനമാണ് മെറിനോ. ഏറ്റവും നല്ലതരം കമ്പിളി കിട്ടുന്ന രണ്ടിനം ആടുകളാണ് മെറിനോയും റംബൂലായും. മെറിനോയുടെ രോമം വൃത്തിയാക്കിയെടുത്തു കഴിയുമ്പോള്‍ തൂവെള്ളയായിരിക്കും.

റംബൂലായുടെ ഉദ്ഭവം ഫ്രാന്‍സിലാണ്. മെറിനോ ആടുകളില്‍നിന്നും ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നവയാണിവ. ഏറ്റവും നല്ലയിനം കമ്പിളി ലഭിക്കുന്ന ആടുകളില്‍ വലുപ്പം കൂടിയതാണ് റംബൂലാ. ഫ്രാന്‍സില്‍ റംബൂല എന്ന സ്ഥലത്ത് ജന്‍മെടുത്തതുകൊണ്ടാണ് ഇവയ്ക്ക് ഈ പേരു കിട്ടിയത്. ജര്‍മന്‍കാര്‍ പുനരുത്പാദനം മൂലം ഇതിന്റെ മാംസഗുണം വര്‍ധിപ്പിച്ചെടുത്തു. ഇപ്പോള്‍ യു.എസ്സിലും, കമ്പിളിക്കും മാംസത്തിനും വേണ്ടി ഇവയെ ധാരാളമായി വളര്‍ത്തിവരുന്നു.

ചെറുതെങ്കിലും ഇടതിങ്ങിയ രോമമുള്ള ഒരിനമാണ് ഷെവിയട്ട് (Cheviot). കൊമ്പില്ലാത്ത ഈ ഇനം സ്കോട്ട്ലന്‍ഡിലും ഇംഗ്ലണ്ടില്‍ നോര്‍ത്തംബര്‍ലന്‍ഡിലുമാണ് ആദ്യമായുണ്ടായത്. ഇവയുടെ കമ്പിളിയില്‍ കറുത്ത രോമങ്ങളേ കാണുകയില്ല.

ഷെവിയട്ടിനെപ്പോലെ തന്നെ കൊമ്പില്ലാത്ത മറ്റൊരിനമാണ് കൊളംബിയ (Columbia). യു.എസ്. കൃഷി വിഭാഗം ഉത്പാദിപ്പിച്ചെടുത്തതാണ് ഈ ഇനം. ലിങ്കണ്‍ ഇനത്തിലെ മുട്ടാടുകളും റംബൂലായുടെ പെണ്ണാടുകളുമായുള്ള സങ്കരസന്തതിയാണ് കൊളംബിയ. കമ്പിളിയുടെയും ആട്ടിന്‍ കുട്ടികളുടെയും ഉത്പാദനക്കാര്യത്തില്‍ ഇവ മറ്റാടുകളുടെ മുന്‍പന്തിയില്‍ നില്ക്കുന്നു.

ന്യൂസിലന്‍ഡില്‍ ഉദ്ഭവിച്ച കൊമ്പില്ലാത്ത മറ്റൊരിനമാണ് കൊറിഡേല്‍ (Corrledale). റോംനി (Romney) മുട്ടാടുകളും മെറിനോ (Merino) പെണ്ണാടുകളുമാണ് ഇവയുടെ മാതാപിതാക്കള്‍. ന്യൂസിലന്‍ഡ്, ആസ്റ്റ്രേലിയ, യു.എസ്. എന്നിവിടങ്ങളില്‍ വളര്‍ത്തുന്നു. നല്ലയിനം കമ്പിളിയും ആട്ടിന്‍കുട്ടികളെയും നല്കുന്ന കൊറിഡേല്‍ ആടുവളര്‍ത്തുകാര്‍ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട ഒരിനമാണ്.

ആണിനും പെണ്ണിനും കൊമ്പുള്ള ഒരിനമാണ് ഡൊഴ്സെറ്റ്. ഇംഗ്ലണ്ടാണ് ഇതിന്റെ ജന്‍മദേശം. ധാരാളം പാലുള്ള ഇവയുടെ കുട്ടികള്‍ വളരെ വേഗത്തില്‍ വളരുന്നു. തൂവെള്ളയായ കമ്പിളിരോമം പൊതുവേ നീളം കുറഞ്ഞതാണ്. യു.എസ്സിലും ആസ്റ്റ്രേലിയയിലും പ്രിയങ്കരമായ ഇനമാണിത്.

ഈല്‍ ദ് ഫ്രാന്‍സ്, ല് കൊങ്ടാങ്ടങ്, മൊന്താദേല്‍, നോ-ടെയ്​ല്‍, ഓള്‍ഡന്‍ബര്‍ഗ്, വൈറ്റ് ഹെഡ്, പനാമ, റോമല്‍ഡേല്‍, റൈലാന്‍ഡ്, ടാര്‍ഗീ, ടെക്സല്‍, വെല്‍ഷ്-മൗണ്ടന്‍ എന്നീ ഇനങ്ങളുടെ മുഖം വെളുത്തതായിരിക്കും. കൊമ്പുകളില്ലാത്ത ഈ ഇനങ്ങളെല്ലാംതന്നെ ഇടത്തരം കമ്പിളി നല്കുന്നവയാണ്. കറുത്ത മുഖമുള്ളവയാണ് ഹാംപ്ഷയര്‍, കൊറിഹില്‍, ഓക്സ്ഫഡ്, ഷ്രോപ്ഷയര്‍, സൗത്ത്ഡെയ്​ല്‍, സഫോക് എന്നിവ. ട്യൂണിസ് എന്നയിനത്തിന്റെ മുഖം തവിട്ടുനിറമാണ്.

നീളമുള്ളതും പരുത്തതുമായ കമ്പിളി തരുന്നവയാണ് ഇംഗ്ലീഷ് ലെസ്റ്റര്‍, ബോഡര്‍ ലെസ്റ്റര്‍, കോട്ട്സ്വോള്‍ഡ്, ലിങ്കണ്‍, റോമ്നി, വെന്‍സ്ലിഡേല്‍ തുടങ്ങിയവ. വെളുത്ത മുഖത്തോടുകൂടിയവയാണ് ഇപ്പറഞ്ഞവയെല്ലാം. ഇതേ ഇനത്തില്‍​പ്പെട്ട കമ്പിളിതരുന്ന കറുത്ത മുഖമുള്ള ആടാണ് സ്കോട്ട്ലന്‍ഡിലെ 'ബ്ലാക്ഫേസ് ഹൈലാന്‍ഡ്'. ഇവയുടെയെല്ലാം പൂര്‍വികര്‍ ഫ്ലാന്‍ഡേഴ്സ് നിവാസികളായിരുന്നു എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.

കറാകുല്‍, റൊമനോഫ് എന്നിവ 'ഫര്‍' ഇനത്തിലുള്ള കമ്പിളി നല്കുന്നവയാണ്. ഇറച്ചിക്കായി മാത്രം വളര്‍ത്തുന്ന കമ്പിളിയില്ലാത്ത ഇനമാണ് പേര്‍ഷ്യന്‍ ബ്ലാക്ഹെഡ്. ഈസ്റ്റ് ഫ്രീഷ്യന്‍, ലാ റസ്സാ സാര്‍ദാ, പെല്‍വിന്‍, സെലിവോ, സ്റ്റാറാ സഗോറാ, സ്വിഷ്ടോഫ് തുടങ്ങിയവ പ്രധാനമായും പാലിനുവേണ്ടി മാത്രം വളര്‍ത്തപ്പെടുന്നു

ആടുവളര്‍ത്തല്‍

 

ആടുകളെ വളര്‍ത്തുന്നതിന്റെ പ്രധാനലക്ഷ്യം മാംസവും കമ്പിളിയും ലഭ്യമാക്കുക എന്നതാണ്. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ പാലിനും മാംസത്തിനുംവേണ്ടിയാണ് കൂടുതലായും ആടുകളെ വളര്‍ത്തുന്നത്. ചെമ്മരിയാടുകളും കോലാടുകളുമാണ് വളര്‍ത്തപ്പെടുന്ന പ്രധാന ഇനങ്ങള്‍.

ചെമ്മരിയാടുകള്‍ ഓവിസ് എന്ന ജീനസ്സിലും കോലാടുകള്‍ കാപ്ര എന്ന ജീനസ്സിലും ഉള്‍​പ്പെടുന്നു. ഈ രണ്ടു ജീനസ്സുകളിലും ഒട്ടേറെ സ്പീഷീസുണ്ട്. താരതമ്യേന കൂടുതല്‍ ശക്തമായ ശരീരഘടനയും ആണാടുകളില്‍ താടിരോമത്തിന്റെ അഭാവവുമാണ് ചെമ്മരിയാടിന്റെ സവിശേഷതകള്‍. ഇന്ത്യന്‍ ചെമ്മരിയാടുകള്‍ ഓവിസ് ബറെല്‍, ഓവിസ് ബ്ലാന്‍ഫോര്‍ഡി എന്നീ ഇനങ്ങളാണ്. സാങ്കേതികമായി ഓവിസ് പോളി (Ovis polii) എന്നറിയപ്പെടുന്ന പാമീര്‍ ചെമ്മരിയാടുകളെയാണ് ഏറ്റവും നല്ല സ്പീഷീസ് ആയി കരുതിപ്പോരുന്നത്.

പ്രമുഖ ആടുവളര്‍ത്തല്‍ രാജ്യങ്ങള്‍ ആസ്റ്റ്രേലിയയും ന്യൂസിലന്‍ഡുമാണ്. ജമുനാപാരി, ബീറ്റല്‍, മര്‍വാറി, ബാര്‍ബാറി, സുര്‍ത്തി, കണ്ണെയാട്, ബംഗാള്‍ ഓസ്മനാബാദി, മലബാറി എന്നിവയാണ് ഇന്ത്യയില്‍ വളര്‍ത്തിവരുന്ന പ്രധാനപ്പെട്ട കോലാടുവര്‍ഗങ്ങള്‍. ഇവയില്‍ 'മലബാറി' എന്ന വര്‍ഗത്തില്‍പെട്ട ആടുകളാണ് കേരളത്തില്‍ ധാരാളമായി കണ്ടുവരുന്നത്. ഇവയെ 'തലശ്ശേരി ആടു'കള്‍ എന്നും പറഞ്ഞുവരുന്നു. ഈ മലബാറി ആടുകള്‍ ശുദ്ധജനുസ്സില്‍​പ്പെട്ടവയല്ല. നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്കു മുന്‍പ് അറേബ്യന്‍ വണിക്കുകളോടൊപ്പം കേരളത്തിലെത്തിയ ആടുകളും മലബാര്‍ പ്രദേശങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്ന നാടന്‍ ആടുകളും തമ്മില്‍ നടന്ന വര്‍ഗസങ്കലനത്തിന്റെ ഫലമായുണ്ടായ സങ്കരവര്‍ഗമാണ് ഇവയെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.

കണ്ണെയാടുകള്‍ സാധാരണ തമിഴ്നാട്-കേരള അതിര്‍ത്തിയില്‍ കണ്ടുവരുന്ന ചെറിയ ഇനമാണ്. പ്രതികൂല കാലാവസ്ഥയില്‍ വളരാനുള്ള കഴിവ്, ഉയര്‍ന്ന രോഗപ്രതിരോധശേഷി എന്നിവ ഇവയുടെ പ്രത്യേകതയാണ്. കറുപ്പുനിറമുള്ള കണ്ണെയാടുകളുടെ ചെവി നീളമില്ലാത്തതും തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുമാണ്.

അങ്കോറ, കാശ്മീരി എന്നീ വര്‍ഗം ആടുകളില്‍നിന്നു കമ്പിളിരോമം ശേഖരിച്ചുവരുന്നതിനാല്‍ കാശ്മീരിലും മറ്റും കമ്പിളി വ്യവസായം പ്രാധാന്യം അര്‍ഹിക്കുന്നുണ്ട്. കാശ്മീരിലെ പര്‍വതപ്രാന്തങ്ങളില്‍ കണ്ടുവരുന്ന കാശ്മീരി ആടുകള്‍ അവയുടെ കമ്പിളിരോമത്തിനു പ്രസിദ്ധിയാര്‍ജിച്ചവയാണ്. അവയില്‍നിന്നും ലഭിക്കുന്ന മൃദുവും നേര്‍ത്തതുമായ കമ്പിളിരോമം 'പഷ്മിന' എന്നപേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യന്‍ ഇനങ്ങളെക്കൂടാതെ ആംഗ്ലോനെബിയന്‍, ടോഗന്‍ബര്‍ഗ്, സാനന്‍, അംങ്കോര തുടങ്ങിയ വിദേശ ഇനങ്ങളെയും പാലിനും മാംസത്തിനും വേണ്ടി വളര്‍ത്തിവരുന്നുണ്ട്.

ഒരു നല്ല കറവയാടിന് അതുള്‍​പ്പെടുന്ന ജീനസ്സിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളുണ്ടായിരിക്കണം. ജീനസ്സിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള്‍ക്കനുഗുണമായ വലുപ്പവും ശരീരദൈര്‍ഘ്യവും വലിയ അകിടും ഉത്തമലക്ഷണങ്ങളാണ്. നല്ല കറവയാടിന്റെ അകിടിനെ ആവരണം ചെയ്യുന്ന ചര്‍മം മൃദുവായിരിക്കും. സ്പര്‍ശനത്തില്‍ അകിടിനാകെ മൃദുത്വം അനുഭവപ്പെടും. അകിടിലെ സിരകള്‍ സുവ്യക്തമായിരിക്കണം. കൂടാതെ കറവയ്ക്കുമുന്‍പ് തടിച്ചുവീര്‍ത്തിരിക്കുന്ന അകിടും മുലക്കാമ്പുകളും കറവയ്ക്കു ശേഷം ചുക്കിച്ചുളിഞ്ഞുവരികയും വേണം. മുട്ടാടിനെ സംബന്ധിച്ചും ജീനസ്സിന്റെ ലക്ഷണങ്ങള്‍ പ്രാധാന്യമര്‍ഹിക്കുന്നു. നല്ല ഓജസ്സും പ്രസരിപ്പും ഉണ്ടാവണം. നീണ്ടു പുഷ്ടിയുള്ള ദേഹം, നല്ല ബലവും നീളവുമുള്ള കാലുകള്‍ എന്നിവ നല്ല ലക്ഷണങ്ങളാണ്. ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ പാല്‍ ലഭിക്കുന്നത് സ്വിറ്റ്സര്‍ലന്‍ഡ് സ്വദേശിയായ സാനന്‍ ഇനത്തില്‍ നിന്നാണ്.

ആടിന്റെ ഗര്‍ഭകാലം ശ.ശ. 150 ദിവസമാണ്. എങ്കിലും വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരു പ്രാവശ്യം ഇണചേര്‍ക്കുകയാണ് നമ്മുടെ നാട്ടിലെ സാഹചര്യങ്ങള്‍ക്ക് അനുയോജ്യം. ജനു., ഫെ., മാ. മാസങ്ങളില്‍ ആടുകള്‍ പ്രസവിക്കുകയാവും ഉത്തമം. പ്രസവകാലം നിശ്ചയിച്ച് അതിനനുസരണമായ സമയത്ത് ഇണചേര്‍ക്കണം. ആട്ടിന്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് കൂടുതല്‍ ഭാരം ഉണ്ടാകുവാനുള്ള സാധ്യത, പച്ചിലകളുടെ ലഭ്യത എന്നിവയാണ് ഈ മാസങ്ങള്‍ നിര്‍ണയിക്കുന്നതില്‍ പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നത്. പെണ്ണാടുകള്‍ക്ക് 'മദി' (heat) ഉള്ള കാലത്താണ് ഇണചേര്‍​ക്കേണ്ടത്. മൂന്നാഴ്ചയിലൊരിക്കല്‍ മദി ഉണ്ടാവുകയും അത് ഒന്നുരണ്ടു ദിവസത്തേക്കു നീണ്ടുനില്ക്കുകയും ചെയ്യും.

കൂടുതല്‍ ഉത്പാദനക്ഷമതയുള്ള മുട്ടനാടുകളെ വംശോത്പാദനത്തിന് ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെ നല്ല വര്‍ഗം ആടുകളെ ഉത്പാദിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുന്നു. എപ്പോഴും മുട്ടനാടുകളെ പെണ്ണാടുകളോടൊപ്പം വിടുന്ന സമ്പ്രദായം നന്നല്ല. പശുക്കളിലെന്നപോലെ ആടുകളിലും കൃത്രിമബീജദാനം നടത്താം. മേല്‍ത്തരം മുട്ടനാടില്‍ നിന്നു ശേഖരിക്കുന്ന ബീജം ഗുളിക രൂപത്തിലാക്കിയും സ്ട്രോയിലെടുത്തും ദ്രവനൈട്രജനില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു. സ്പെക്കുലം എന്ന ഉപകരണം ഉപയോഗിച്ചാണ് കൃത്രിമ ബീജദാനം നടത്തുന്നത്.

ആട്ടിന്‍കുട്ടികളെ ആറാഴ്ചവരെ പാല്‍ കുടിപ്പിച്ചാല്‍ മതിയാവുന്നതാണ്. അതിനുശേഷം അവയെ ഖരാഹാരം കൊടുത്തു വളര്‍ത്താം. ആദ്യം 85 ഗ്രാമില്‍നിന്നാരംഭിച്ച് പ്രായപൂര്‍ത്തിയാവുമ്പോള്‍ 450 ഗ്രാമോളം ആഹാരം നല്കും.

കറവയുള്ള ഒരാടിന്റെ ആഹാരം അതു നല്കുന്ന പാലിന്റെഅളവിനനുസൃതമായി ക്രമീകരിക്കണം. സാധാരണമായി 160 കി.ഗ്രാം തൂക്കമുള്ള ഒരാടിനു ജീവസന്ധാരണത്തിന് ഒരു ദിവസത്തേക്കു 450 ഗ്രാം പാക്യജനകസമ്പന്നമായ ഖരാഹാരം ആവശ്യമാണ്. ഇതോടൊപ്പം പച്ചിലകളും കൊടുക്കണം. ഇതിനുംപുറമേ കറവയാടിന് അര കി.ഗ്രാം പാലിന് 110 ഗ്രാം എന്ന തോതില്‍ പാക്യജനകസമ്പന്നമായ ആഹാരം കൂടുതലായി നല്കുകയും വേണം. 30 ശ.മാ. കടലപ്പിണ്ണാക്ക്, 30 ശ.മാ. തേങ്ങാപ്പിണ്ണാക്ക്, 30 ശ.മാ. എള്ളിന്‍പ്പിണ്ണാക്ക്, 7 ശ.മാ. അരിത്തവിട്, 2 ശ.മാ. ഉപ്പ്, 1 ശ.മാ. ധാതുലവണങ്ങള്‍ എന്നിവയടങ്ങിയ ഒരു ഖരാഹാരമിശ്രം ആടിന് അനുയോജ്യമായ തീറ്റയാണ്. ഒരു സാധാരണ ആടിന് ഏകദേശം 2മ്മ കി.ഗ്രാം പച്ചില വേണം. ആലില, പ്ളാവില, പുല്ല് എന്നിവ ആടുകള്‍ ഏറ്റവുമധികം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.

ഇണചേര്‍ക്കുന്നതിനു രണ്ടുമൂന്നാഴ്ച മുമ്പുമുതല്‍ പെണ്ണാടുകള്‍ക്കു നല്ല പോഷകശക്തിയുള്ള ആഹാരം നല്കുകയാണെങ്കില്‍ പ്രസവത്തില്‍ കൂടുതല്‍ കുട്ടികളുണ്ടാകുമെന്നു ചില ഗവേഷകര്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പ്രകൃത്യാ ആടുകള്‍ അവിടെയുമിവിടെയും ഓടിനടന്ന് പച്ചില തിന്നാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. ആവശ്യമുളളത്ര സ്ഥലമുണ്ടെങ്കില്‍ കെട്ടി മേയിക്കാം; അതിനു സൗകര്യമില്ലെങ്കില്‍ കൂട്ടില്‍തന്നെ കെട്ടിയിടേണ്ടിവരും. അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോള്‍ പച്ചില ഒരു കെട്ടായി കൂട്ടില്‍ത്തന്നെ ഉയരത്തില്‍ കെട്ടിയിടുന്നതു നന്നായിരിക്കും. തീറ്റയ്ക്കുപുറമേ വെള്ളവും ഇവയ്ക്കു കൂടിയേതീരൂ.

ഒന്നോരണ്ടോ ആടുകള്‍ മാത്രമേയുള്ളുവെങ്കില്‍ അവയ്ക്കു വേണ്ടി വീട്ടിനോടു ചേര്‍ത്ത് ഒരു ചരിപ്പ് (ചാപ്പുകെട്ടി) തീര്‍ക്കുക വിഷമമുള്ള കാര്യമല്ല. ഒരാടിന് ഏകദേശം 4-5 ച.മീ. സ്ഥലം വേണം. ഈ ചരിപ്പ് ഏതാണ്ട് 1 മീ. ഉയരമുള്ള തൂണില്‍ ഉയര്‍ത്തിക്കെട്ടിയതായിരിക്കണം. മുള കൊണ്ടോ മരംകൊണ്ടോ പണിത് മേല്‍ക്കൂര ഓടോ ഓലയോ മേയുകയാണ് നല്ലത്. തറയില്‍ മലവും മൂത്രവും ചോര്‍ന്നു പോകാനാവശ്യമുള്ളത്ര വിടവിട്ട് പലകയടിക്കുകയാണുത്തമം.

ആട്ടിന്‍കുട്ടികളെ ഒന്നിച്ച് ഒരു പ്രത്യേക മുറിയിലിട്ട് വളര്‍ത്തുകയാണ് നല്ലത്. മുട്ടനാടുകളെയും കറവയാടുകളില്‍നിന്ന് അകറ്റി വളര്‍ത്തണം.

ഗര്‍ഭമുളള ആടുകളുടെ സംരക്ഷണത്തില്‍ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധയാവശ്യമാണ്. അവയെ ഓടിക്കുകയോ അടിക്കുകയോ ചെയ്യരുത്. പ്രസവം അടുക്കുമ്പോള്‍ പെണ്ണാട് ഒരുതരം സംഭ്രമം പ്രകടമാക്കുന്നു; ഒഴിഞ്ഞുമാറി നില്ക്കുവാന്‍ താത്പര്യം കാണിക്കുന്നു. ആ ഘട്ടത്തില്‍ ഭഗത്തില്‍നിന്ന് ഒരുതരം കൊഴുത്ത ദ്രാവകം സ്രവിക്കുന്നതാണ്. പ്രസവലക്ഷണങ്ങള്‍ ആരംഭിച്ച് രണ്ടുമൂന്നു മണിക്കൂറിനകം പ്രസവം നടന്നില്ലെങ്കില്‍ വൈദ്യസഹായം തേടണം. പ്രസവിച്ച് മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് ആടിന്റെ പാല്‍ മഞ്ഞനിറമുള്ളതായിരിക്കും. ഇതു കുട്ടിക്ക് അനുപേക്ഷണീയമായ ഒരാഹാരമാണ്. അതുകൊണ്ട് ആദ്യത്തെ മൂന്നുദിവസം തീര്‍ച്ചയായും ഈ പാല്‍ കുട്ടിക്കു നല്കണം.

രോഗങ്ങള്‍.

പൊതുവേ രോഗങ്ങള്‍ കുറഞ്ഞ മൃഗമാണ് ആട്. അടപ്പന്‍, കരിങ്കാല്, കുളമ്പുദീനം, അകിടുവീക്കം (നോ: അകിടുവീക്കം) ആടുവസൂരി തുടങ്ങിയ പകര്‍ച്ചവ്യാധികള്‍ ആടുകളെ ബാധിക്കാറുണ്ട്. പകരുന്ന പ്യൂറോന്യുമോണിയ ആടുകളെ സംബന്ധിച്ച് ഗുരുതരമായ മറ്റൊരു രോഗമാണ്. പരജീവികളും ധാരാളമായി ആടുകളെ ബാധിക്കാറുണ്ട്. നാടവിര, ലിവര്‍ഫ്ലൂക്ക് തുടങ്ങിയവ ഇവയില്‍ പ്രധാനപ്പെട്ടവയാണ്. പലതരം പ്രോട്ടോസോവകളും കോക്സീഡിയകളും ആര്‍ത്രോപ്പോഡുകളും ആടുകളില്‍ പരജീവികളായി കഴിയുന്നുണ്ട്.

വിതരണം

മേച്ചില്‍സ്ഥലങ്ങളും കാലാവസ്ഥയും ആടുവളര്‍ത്തലിനെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന രണ്ടു പ്രധാന ഘടകങ്ങളാണ്. കൊടിയ തണുപ്പോ വലിയ ചൂടോ താങ്ങാന്‍ ഇവയ്ക്കു കഴിവു കുറവാണ്.

1950-കളുടെ മധ്യത്തില്‍ ആസ്റ്റ്രേലിയയിലെ ആടുകളുടെ ആകെ സംഖ്യയില്‍ പത്തു ശതമാനത്തോളം ആസ്റ്റ്രേലിയയുടെ വടക്കന്‍ ഭാഗങ്ങളില്‍ ആയിരുന്നതായി കണക്കുകള്‍ വെളിവാക്കുന്നു. ഇതില്‍ മുക്കാല്‍പങ്കും മെറിനോ ഇനമായിരുന്നു. ചൂടുകൂടിയ പ്രദേശങ്ങളില്‍ കാണപ്പെടുന്ന അപൂര്‍വമായ വന്ധ്യതയൊഴിച്ചാല്‍ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും ഇവയെ സംബന്ധിച്ചില്ലായിരുന്നു. രണ്ടാം ലോകയുദ്ധത്തിനു മുന്‍പുണ്ടായിരുന്നതിന്റെ 22 ശതമാനത്തോളം ആടുകള്‍ ഈ കാലത്ത് വര്‍ധിക്കുകയുണ്ടായി. റഷ്യയിലും ആസ്റ്റ്രേലിയയിലും ആയിരുന്നു കൂടുതല്‍ വര്‍ധനവുണ്ടായത്. വ. അമേരിക്കയിലാകട്ടെ 35 ശ.മാ. കുറയുകയായിരുന്നു. ആടുകളെ വളര്‍ത്തുന്നതിലുള്ള പ്രയാസമാണ് ഈ കുറവിനു കാരണമെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.

അജോത്പന്നങ്ങള്‍.

അജോത്പന്നങ്ങളില്‍ കമ്പിളിക്കാണ് ഇന്ന് പ്രമുഖസ്ഥാനം. അജമാംസവും അപ്രധാനമല്ലാത്ത ഒരു സ്ഥാനം വഹിക്കുന്നു. ആടില്‍നിന്നും ലഭിക്കുന്ന മറ്റൊരു ആദായമാണ് പാല്‍. ഇവകൂടാതെ ആടുകളില്‍നിന്നും കിട്ടുന്ന ഒരു പ്രധാനോത്പന്നമാണ് തുകല്‍ (pelt). രോമം നീക്കംചെയ്തു കഴിഞ്ഞ ഈ തുകല്‍ ഊറയ്ക്കിട്ടശേഷം അപ്ഹോള്‍സ്റ്ററി, ബുക്ക് ബൈന്‍ഡിംഗ്, കൈയുറകള്‍, ഷൂസിന്റെ മുകള്‍ഭാഗം തുടങ്ങി പലതിനുമായി ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നു. രോമത്തോടുകൂടിയ തുകല്‍ രോമക്കുപ്പായങ്ങളുടെ നിര്‍മാണത്തിന് ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ വസ്തുവാണ്.

ആടിന്റെ ഹൃദയം, കരള്‍, വൃക്ക തുടങ്ങി പല ഭാഗങ്ങളും മനുഷ്യന്‍ ഭക്ഷണമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ചില അന്തഃഗ്രന്ഥികള്‍ക്ക് ഔഷധോപയോഗവുമുണ്ട്. ആടിന്റെ ചെറുകുടലിന് അന്താരാഷ്ട്ര 'സോസേജ്' വാണിജ്യത്തില്‍ത്തന്നെ ഒരു പ്രധാനസ്ഥാനമുളളതായി കാണാം. ശസ്ത്രക്രിയയില്‍ തുന്നലുകള്‍ക്കും, തന്തുവാദ്യങ്ങളിലെ തന്തികള്‍ക്കും മറ്റും ആവശ്യമായ 'ക്യാറ്റ്ഗട്ട്' നിര്‍മാണത്തിനും ഇതുപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. 'ലനോളിന്‍' എന്നറിയപ്പെടുന്ന രോമക്കൊഴുപ്പ് (wool greaze) ഒരു നല്ല ഉപാഞ്ജനതൈല(lubricant) മാണ്. ഓയിന്റ്മെന്റുകളും വാസനദ്രവ്യങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്നതില്‍ ഈ രോമക്കൊഴുപ്പ് ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണ്. ആട്ടിന്‍കൊഴുപ്പ് ഭക്ഷ്യസാധനമായും അല്ലാതെയും ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടുവരുന്നു. ആട്ടിന്‍ കാഷ്ഠം അതേ രൂപത്തിലും മണ്ണിര കമ്പോസ്റ്റാക്കിയും വളമായുപയോഗിക്കുന്നു.

മെറിനോ ഇനത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ കമ്പിളിയില്‍നിന്നുള്ള വാര്‍ഷികാദായം മാംസത്തിനായി വളര്‍ത്തുന്ന ആട്ടിന്‍കുട്ടികളില്‍ നിന്നുള്ളതിനെക്കാള്‍ കൂടുതലായിരിക്കുകയേയുള്ളു. എന്നാല്‍ ബ്രിട്ടീഷ് ദ്വീപുകളില്‍ ജന്‍മമെടുത്ത 'ഡൗണ്‍ ബ്രീഡു'കളില്‍ മിക്കവയും കമ്പിളിയുത്പാദനത്തെക്കാള്‍ മാംസോത്പാദനത്തില്‍ മുന്നിട്ടുനില്ക്കുന്നു.

അവസാനം പരിഷ്കരിച്ചത് : 6/18/2020



© C–DAC.All content appearing on the vikaspedia portal is through collaborative effort of vikaspedia and its partners.We encourage you to use and share the content in a respectful and fair manner. Please leave all source links intact and adhere to applicable copyright and intellectual property guidelines and laws.
English to Hindi Transliterate